Een reisverhaal van 20 juni 2003
De eerste dag op Kaapverdië
Dag 1 – Vandaag vertrekken voor een weekje naar Kaapverdië om lekker uit te rusten en misschien ook om nog iets te ondernemen. We vertrekken vroeg en zijn om 6 uur al op Schiphol. Ons vliegtuig moet vertrekken om 8.20. Kaapverdië ligt slechts 6 uur vliegen van Nederland dus dat valt mee. Als je aankomt heb je nog lekker een gedeelte van de dag voor je want het is daar 2 uur vroeger. Het vliegtuig heeft een kleine vertraging maar om 9.00 stijgen we op. Het is een vliegtuig van de maatschappij Cabo Airlines. Om ca. 12.00 uur (Kaapverdische tijd) komen we aan. Het is gelijk heel warm, want de zon schijnt volop. Na de pascontrole komen we op een parkeerplaats waar een aantal busjes staan te wachten om ons naar ons appartement te brengen.
We hebben een halfpension arrangement dus ons ontbijt en avondeten zit in de prijs inbegrepen. We rijden over de enige weg die dit eiland bezit en zien om ons heen een zeer kale vlakte met hier en daar een dorre struik. Als we aankomen bij ons appartement Baia Village moeten we ons eerst melden bij de receptie. Na het invullen van het bekende formulier krijg je de sleutel van je appartement. De werknemers zijn er duidelijk nog niet op ingesteld dat er een hele groep mensen zich komen inchecken. Het gaat allemaal erg moeizaam. Maar na een klein half uurtje hebben wij de sleutel en gaan met behulp van een plattegrond van het park op zoek naar ons appartement. Dit was niet zo moeilijk. Het zijn allemaal op zichzelf staande huisjes en flatgebouwen (max. 2 hoog) en is het eigenlijk een klein dorpje met straten en huizen. Ook wonen er mensen van het eiland zelf. Vele hiervan zijn werkzaam op het park.
Als we het appartement binnenkomen zijn we verbaast van de grote. Het heeft een flinke huiskamer met tv een zitje en een kitchenette. Achter een glazen wand bevindt zich een ruime slaapkamer en een badkamer. Alles ziet er schoon uit. Al gauw krijgen bezoek van een schattige lapjespoes samen met haar jong. We geven ze een naam: Snoetje en Kleintje.We besluiten eerst onze koffer uit te pakken en daarna even een kijkje te gaan nemen bij het zwembad. De lucht is wel grauwig maar het is warm. Het lijkt alsof het wil regenen maar er valt geen drup. Bij de bar drinken we nog wat en eten een heerlijk broodje met tonijn. Ook daar wemelt het van de poezen die hongerig om je heenlopen. Zo lief!
→ Bekijk ook: alle pakketreizen van TUI naar Kaapverdië
Kleine schildpadden en vissen
Dag 2 – De volgende dag komen we op weg naar het ontbijt langs een bak waar hele kleine schildpadjes inzitten. Een medewerker verteld ons dat deze worden gevoed en schoongehouden tot hun oogjes opengaan. Daarna brengen ze het schildpadje naar zee alwaar het zichzelf moet gaan bedruipen. Ze zijn heel zuinig op dit dier want het is een diersoort gaat dat bijna uitgestorven is. Het ontbijtbuffet is wel goed maar de keus is niet groot. Als we hebben gegeten lopen we vanuit het restaurant even naar het strand. Je kan duidelijk zien dat ze nog volop aan het bouwen zijn en dat het strand eigenlijk nog moet worden aangelegd.
Overal bevinden zich nog rotsen en moet je wel schoeisel aandoen wil je je niet bezeren. Het is een kort wandelingetje en op een van de rotsen kijken we naar een paar mannen die in de best wel ruwe zee aan het vissen zijn. Mijn echtgenoot wil even van dichtbij kijken en ik volg hem. De mannen hebben al wat vis gevangen welke in een klein poeltje zeewater rondzwemt. Ze vertellen in het engels dat deze vis goed eetbaar is. Een klein half uurtje later lopen wij weer terug naar ons appartement om ons om te kleden en een paar uurtjes te vertoeven aan het zwembad. Met badlaken, boek en zonnecrème lopen we naar het zwembad. Het is gelukkig niet al te druk en we nemen plaats op een van de ligbedden. En dan een lekker duik nemen!
Mijn echtgenoot neemt een aanloop en springt als een bommetje in het zwembad. Als hij weer boven water komt zwemt ie als een gek naar de kant. Ik vraag wat er aan de hand is en hij zegt: “het water is steenkoud en zout!” Hoe kan dat nu? Het is warm, de zon schijnt volop en het water is koud? Een paar mensen verderop bij de bar beginnen een beetje te lachen en een van hen zegt in het Nederlands: “ja, dat is koud hé? Het water komt namelijk uit de zee en die is nog niet zo warm”. Mijn echtgenoot zegt dat dit de eerste en de laatste keer dat hij in dit zwembad zal zwemmen. Ook ik doe een poging maar het is misschien maar 12 graden. Dus ik ga er ook uit en zijn we gauw op het ligbed gaan liggen om op te warmen in de zon. Later in de week ben ik nog wel in het zwembad geweest maar mijn echtgenoot bleef bij zijn woord.
Hij was in slaap gevallen en toen hij wakker werd was hij behoorlijk verbrand. Au, au dat deed zeer. Gauw naar het appartement om in te smeren met aftersun. Dit trok echter zo in en ik besloot om een handdoek nat te maken en die over zijn benen te leggen. Dat verkoelde een beetje. ’s Avonds om 8 uur kon je dineren. Dat was de eerste dag wel wennen. Je kreeg vooraf een soepje en jawel hoor het hoofdgerecht bestond uit de vis die die ochtend was gevangen. Niet slecht maar wel veel graat. Het dessert was eigenlijk het lekkerste. Chocolademousse, verse ananas en ander fruit. Het is al vroeg donker op Kaapverdië, dus gingen we na wat tv kijken vroeg naar bed. Mijn echtgenoot kon haast geen laken over zijn benen velen. We hebben heerlijk geslapen en waren dus ook weer vroeg wakker.
→ Lees ook: een schildpadden excursie op Sal
→ Lees ook: volg een les kitesurfen op Sal
Verse tonijn in Santa Maria
Dag 3 – Na het ontbijt gaan we naar het kantoortje om eens te kijken of er nog iets te doen is op het eiland. Er was een mogelijkheid voor een excursie naar de zoutmijnen en ook nog andere excursies maar de eerste was nog een beetje betaalbaar. We besluiten een taxi te laten bellen om naar het stadje te gaan en reserveren tegelijkertijd voor de excursie van de zoutmijnen.
Met de taxi gaan we naar Santa Maria. De taxi zet ons af bij het strand waar het een drukte van belang is. Er is een grote tonijn gevangen en alle mensen komen enthousiast kijken. De steiger bestaat uit houten balken met overal verschillende gaten waar kinderen en ouderen een hengeltje uitgooien om wat te vangen. Ik durf niet helemaal naar voren te lopen maar mijn echtgenoot gaat wel even kijken. Ik kijk uit over het lange zandstrand met het mooie azuurblauwe water van de zee. Dus hier ligt dat strand waar ze het over hadden in de brochure! Niet naast het appartement zoals beloofd.
We lopen terug het stadje in en komen natuurlijk overal winkeltjes en restaurantjes tegen en de bevolking die je probeert een of ander product aan te smeren. We zeggen dat we niets willen kopen en komen uiteindelijk in een souvenirwinkel waar ik stuit op het bekende Mancala spel, een spel met 14 bakjes en echte erwten. Ik besluit het te kopen, want het is een echt aandenken aan dit eiland. Hierna lopen we weer richting een taxistandplaats en nemen een taxi terug naar ons appartement.
Onze lieve Snoetje en Kleintje zitten alweer op ons te wachten. We gaan even lekker zitten op ons balkon en nemen wat te drinken en lezen een boek. De stoeltjes zitten niet echt comfortabel, dus besluiten we bij het zwembad te gaan zitten, in de schaduw! De bar is geopend en dat broodje van gisteren was toch erg lekker. Dus we eten nog een lekker broodje tonijn. Mijn echtgenoot lust er wel twee en de poezen om ons heen ook. Het wordt om 8 uur alweer donker als we weer een poging doen om te dineren. Dit keer serveren ze een buffet. Het eten wordt echter wel warm neergezet maar niet warm gehouden. Al gauw is het dan ook koud en er zijn ook vliegen. De volgende dag gaan we a la carte eten. Dit moet je dan wel betalen, maar na het hoofdgerecht mag je van het dessert onbeperkt gebruik maken. Nou die chocolademousse gaat er best in.
Poezen op het balkon
Dag 4 – Na een goede nachtrust gaan we deze dag lekker gebruiken om te luieren. Ik probeer nog een keer het zwembad maar na een paar baantjes wordt het me toch te koud. Het is onvoorstelbaar dat de kinderen hier de hele dag in kunnen liggen! Het is heerlijk om zo lekker te lezen en het reisverslag bij te houden.
Het avondeten was voortreffelijk als je maar a la carte eet. ’s Avonds nog een wandelingetje gemaakt door ons dorp. Daarna heerlijk op het balkon gezeten met de onze poezenkindjes Snoetje en Kleintje op schoot en een kopje koffie van Nederlandse makelij.
Lekker luieren en genieten op een terrasje
Dag 5 – Het is alweer de vijfde dag en we gaan met een taxi naar de hoofdstad om naar een supermarkt te gaan om wat drinken en snacks te kopen. Het is vrij stil in het stadje en de taxi geeft ons zijn telefoonnummer. We kunnen hem bellen zodra we weer terug willen. We vinden een supermarkt en doen daar onze boodschappen.
We wandelen hierna nog wat door en nemen op een terrasje wat te drinken. Na een paar uur bellen we de taxi en binnen een kwartier is hij er. De rest van de dag lekker geluierd en vroeg naar bed want de volgende dag gaan we de excursie doen naar de zoutmijnen.
Op excursie met een gids
Dag 6 – We hebben afgesproken bij het kantoortje waar we zullen worden opgehaald door een gids die met ons meegaat. Er zit nog een echtpaar die ook met de excursie meegaan. Om 10 uur komt er een jeep aanrijden met daarin een jongeman van het eiland. Hij spreekt redelijk goed engels en hij vraagt of we flessen water bij ons hebben om ons af te spoelen na een eventueel zout bad. Het andere echtpaar heeft er wel op gerekend maar wij hoeven niet zo nodig te drijven. Met zijn vijven gaan we dus op weg.
Onderweg verteld de gids dat hij de taal heeft geleerd om als gids toeristen te vertellen over het eiland. Hij wil sparen om uiteindelijk voor zichzelf te beginnen. Allereerst rijden we over de bekende weg maar opeens slaat de gids rechtsaf en rijdt de ongerepte natuur in. Hij vraagt of we de ramen willen sluiten in verband met opstuiven van het zand. Als we dan niet zouden doen dan hapten we die middag nog zand.
Na een tijdje komen we aan bij de zoutmijnen. Hij parkeert de jeep en we vervolgen onze weg te voet via een tunnel door een berg. In de tunnel is het heerlijk koel bijna koud. Als we uit de tunnel komen ontluikt voor ons een heel grote oppervlakten met alleen maar zoutvelden. We moeten een heel stuk naar beneden lopen en wij bedenken gelijk dat we dat straks ook weer omhoog moeten. En dat met die warmte. Maar je moet er wat voor over hebben. Beneden gekomen legt de gids ons uit dat het zout het grootste exportproduct was van Kaapverdië. Nu wordt het alleen nog op de eilanden zelf gebruikt omdat bijna elk land zelf zout produceert.
De oude mijnkabels zijn er nog wel maar die worden niet meer gebruikt. Ook staat de oude zoutmolen er nog. Alles is uiteraard zo vervallen dat je zou denken dat het elk moment kan instorten. We mogen een duik nemen een zoutbad en het echtpaar dat bij ons is maakt daar gebruik van. De gids gaat op zoek naar een paar mooie klompjes zout die we als souvenir mogen meenemen. We moeten we zorgen dat het droog blijft natuurlijk anders lost het op. Dat is geen probleem want het is zelfs goed overgekomen naar Nederland. Na het zoutbad moet het echtpaar zie goed afspoelen met het water wat zij hebben meegenomen anders blijf je erg glibberig.
Nu weer de weg naar boven. De zon brandt op onze bollen en we zijn blij als we weer bij de lekkere koele tunnel zijn. Langzaam lopen we er door en de gids wijst op een aantal vleermuizen die hier huis houden. Ze slapen uiteraard en worden dus niet wakker. Bij de jeep aangekomen rijden we richting Buracano waar een natuurbad ligt achter een stel rotsen van de zee. Er zijn daar nog meer groepen met mensen die wel een duik nemen in dit bad, maar het is zo steil naar beneden dat wij besluiten boven te blijven. Mijn echtgenoot loopt naar het puntje van de berg en de gids verteld dat hij nu staat aan het puntje van de Noordkaap.
Na wat te hebben gedronken vertrekken we weer en dit keer rijden we richting het mooiste stukje van het eiland. Hier bevindt zich het zogenoemde Blue Eye. Dit is een opening in een groep rotsen waar de zee onderdoor stroomt. Als de zon hoog staat dan kun je als je in de diepte kijkt helemaal tot op de bodem van de zee kijken en is het net of je een stapeltje diamanten zit liggen. Mijn echtgenoot durft niet zover te klimmen, want hij heeft last van hoogtevrees. Ik ga wel en maak een bijzonder mooie foto van het geheel. Het is zeker een diepte van 5 of 6 meter maar erg mooi.
Vervolgens reizen we af naar de hoofdstad van het eiland. Daar brengt de gids ons naar een markt waar leuke souvenirs te koop zijn. Een van de verkopers probeert mij het spel Mancala te verkopen maar ik vertel hem dat ik het al heb. Hij vraagt of ik het ook kan spelen en zegt dat als ik win dat ik dan iets mag uitzoeken van zijn kraam. Die uitdaging durf ik wel aan te nemen en wat denk je, ik win! We kiezen voor een uit hout gesneden schildpad en we kopen nog een nijlpaardje wat ook van hout is. Na een uurtje brengt de gids ons weer terug naar ons appartement.
We hebben een hele leuke tijd gehad en na een heerlijke frisse douche zijn we weer heerlijk aan het zwembad in de schaduw gaan zitten. Ik ontdek een nestje met jonge kittens die misschien net 3 dagen oud zijn. Zo schattig. Moeder was even weg en als we de volgende dag gaan kijken is het nest weg. Waarschijnlijk heeft de moederpoes ze verplaatst of ….. nou ja daar wil ik niet aan denken.
De laatste dag en het afscheid
Dag 7 – De laatste dag luieren we nog lekker en genieten van de zon en de broodjes tonijn. We lezen in ons boek en slapen wat. Morgen gaan we weer naar huis.
We gaan terug met een late middag-vlucht en komen om circa 21.00 uur weer aan op Schiphol en reizen met de trein naar huis. We hebben een heerlijke week gehad.
Wil jij ook op reis naar Sal in Kaapverdië?
Bekijk dan hier alle All Inclusive vakanties naar Kaapverdië. Maak je liever een rondreis of een zonvakantie met alleen logies en ontbijt? Bekijk dan hier alle vakanties naar Kaapverdië.
Lees ook alles over de andere eilanden:- Tips voor een vakantie op Sal.
- De leukste bezienswaardigheden van Santiago.
- Hier vind je alles over Santo Antão.